تصویر برداری حرارتی
این روش با متمرکز کردن تابش های فروسرخ گسیل شده از سطح در دماهای مختلف بر روی یک صفحه حساس انجام می گیرد و شبیه روش تصویر برداری با نور مرئی می باشد .
در این جا دو ناحیه طول موج فروسرخ وجود دارد یکی بین ۳ تا ۵ میکرومتر و ۸ تا ۱۴ میکرومتر؛ قدرت تابش یک جسم سیاه در دمای ۳۰ درجه کلوین پیکی در حدود ۱۰ میکرومتر دارد و قدرت باند ۸ تا ۱۴ میکرومتر در حدود ۲۵ برابر باند ۳ تا ۵ میکرومتر می باشد ( در حدود ۱۵۰ وات بر متر مربع در مقایسه با ۶ وات بر متر مربع ) به همین دلیل از مواد پیرو الکتریک در بند ۸ تا ۱۴ میکرومتر برای تصویر برداری حرارتی استفاده می شود.
عناصر پیروالکتریک به کار برده شده در این وسایل معمولا به صورت یک صفحه مربعی به طول میلیمتری و ضخامتی در حدود ۳۰ میکرومتر می باشد. به دلیل اینکه تصویر باید به طور یک پارچه بر روی صفحه متمرکز شود ابعاد صفحه پیروالکتریک در حدود ۱ سانتی متر می باشد. فرود آمدن شارهای تابشی مختلف فضایی بر روی صفحه پیروالکتریک باعث تولید یک توزیع بار می شود، در دستگاه تصویر برداری این بار الکتریکی به وسیله تقویت کننده ها به صورت یک جریان تقویت شده و با استفاده از مدارهای الکترونیکی یک تصویر تلویزیونی مطابق با تابش های فرو سرخ رسیده از صحنه را به وجود می آورد. این سیستم در کاربردهای معمولی و نظامی به کار می رود؛ به عنوان مثال دوربین های ساخته شدهA-UK برای پیدا کردن افراد در زیر آوارهای ساختمان های فرو ریخته در امداد- نجات به کار می روند
تابش های گسیل شده از صحنه به وسیله یک لنز ژرمانیم بر روی یک الکترود جذب کننده تابش فرو سرخ متمرکز می شوند و گرما به جلو پیروالکتریک هدایت می شود و ولتاژ تولید شده که معمولا در حدود میلی ولت میباشد از صفحه عبور می کند. یک شبکه فلزی که بر روی دتکتور محاط شده ، بیشتر الکترون های رسیده را جمع آوری می کند. بعضی از این الکترون ها از شبکه عبور می کنند؛ عبور برخی از آنها به پتانسیل موضعی سطح صفحه بستگی دارد . دشارژ بر روی صفحه باعث تولید سیگنال هایی می شود که به الکترود می رسد و در این فرآیند تصویر تلویزیونی تولید می شود.
